Mieke Peetoom is woonachtig te Winkel en heeft van jongs af aan erg veel aan schoonrijden gedaan en is nog steeds actief in de schoonrijders wereld. Nu traint ze mensen, die het schoonrijden willen beoefenen en is ze ook jurylid voor het schoonrijden. Uw website beheerder heeft het volgende interview van Mieke afgenomen op 11 januari 2008.
.jpg)
Mieke Peetoom
• "Op wat voor leeftijd ben je met schoonrijden begonnen?"
Mieke: "Na de muisjes kon ik niet goed uit de voeten met Friese doorlopertjes en daarom kreeg ik het volgende jaar met Sinterklaas kunstschaatsen met schoenen, die onmiddellijk minder hol werden geslepen omdat het anders nooit wat zou worden..... Ik was toen 7 of 8 jaar. Eindeloos reed ik achter de paren aan die mooi schoonreden in die tijd. 't Liefst 's avonds i.v.m. de schaduwwerking van de lichtmasten. Dan kon je de cadans mooi zien."
• "Wat vind je mooi aan het schoonrijden?"
Mieke: "Het sierlijke denk ik."
• "Wie waren/zijn je belangrijkste partners bij het paarrijden?"
Mieke: "Cees de Vries uit Nieuwe Niedorp, daar ben ik immers mee begonnen. Heel wat jaartjes hebben we alle wedstrijden gereden, maar Cees kon op een gegeven moment niet combineren met zijn werk en ook de spanning van het rijden gaf hem niet de kick die het mij altijd heeft gegeven. toen ik eenmaal bij de eerste drie van Nederland behoorde, individueel, was het voor mij een hele eer om met Ad Augustinus te gaan paarrijden. En toen we op 7 maart 2000 samen kampioen werden, dacht ik, nu kan ik niet meer hoger eindigen, nu is het goed. Ik ben toen gestopt met wedstrijd rijden, ik had inmiddels al een trainerslicentie en ook al een jury cursus gevolgd en coachen is nu eenmaal mijn ding. Motiveren en stimuleren is echt mijn sterkste kant. Je hebt gezien hoe ver je kan komen met het coachen van een groep, de streekdrachtengroep was "het visitekaartje" van de Landelijke Vereniging van Schoonrijders, we hebben het schoonrijden in onze traditionele streekdrachten door heel Europa gepromoot. We werden overal uitgenodigd en hebben daar fantastische herinneringen aan."
• "Kun je overzicht geven van je belangrijkste successen?"
Mieke: "Ja, maar daar ben ik niet zo gek op. In de periode dat ik wedstrijd reed, startte je in de C-klasse, daar werd ik drie maal eerste en dan ging je naar de B-klasse, daar werd ik opnieuw drie maal één en dan promoveerde je tot de hoogste klasse, de A-klasse, daar wed ik een aantal keren één. De leukste ervaring was mijn gouden medaille met het Nederlands kampioenschap in 1995 in Haarlem toen ons gewest 100 jaar bestond, dan schrijf je geschiedenis. In dat zelfde jaar werd ik overigens ook eerste op natuurijs in Nieuwe Niedorp, dat was op 30 december 1995."
• "Weet je nog leuke voorvallen te melden?"
Mieke: "Als je me interviewt om een boek te schrijven, dan gaan we d'r nog even voor zitten hoor. Want er zijn talloze mooie herinneringen en grappige voorvallen."
• "Hoe is in het algemeen de sfeer bij het schoonrijden?"
Mieke: "Prima hoor, maar ik wil geen bestuurlijke verantwoordelijkheid meer. Ik ga elke maandagavond naar Utrecht schaatsen en ik leid de trainingsgroep van de woensdagavond in Hoorn. Tot en met het seizoen van 2002 heb ik de leiding gehad van de streekdrachtengroep, bijna 20 jaar. Dat is echt genoeg."
• "Wat is volgens jou de reden dat het schoonrijden zo weinig populair is bij de jeugd?" Mieke: "Misschien heeft het ook te maken met aanleg, milieu en opvoeding te maken. Mijn ouders gingen echt zo veel mogelijk schaatsen als er natuurijs was, ook 's avonds met de verlichte baan en ik heb daar altijd enorm van genoten en waarschijnlijk ook veel van geleerd."
• "Doe eens een schatting van het aantal actieve schoonrijders in Nederland?"
Mieke: "Dat heb ik nagevraagd hoor, er zijn er 242 om precies te zijn."
• "Wat kan er gedaan worden volgens jou om het schoonrijden te promoten?"
Mieke: "Wij hebben in het verleden werkelijk veel gedaan om het schoonrijden te promoten door met absolute toprijders op formatie rijden te trainen en zodoende was de streekdrachtengroep lange tijd de vaandeldrager in binnen- en buitenland. We hebben in 1991 in Italië opgetreden tijdens de 24 uur marathon in Baselga de Pine. In 1993 zijn we daar opnieuw uitgenodigd om de openings- en sluitingsceremonie te verzorgen voor de wereldkampioenschappen allround junioren. In 1997 zijn we voor het eerst uitgenodigd door de Winter Marathon om op de Weissensee op te treden. Het jaar daarna opnieuw, maar toen met een hele grote groep, omdat het 10 jarig jubileum wat extra feestelijk te maken. In 2001 zijn we er voor het laatst geweest met een grote groep. En altijd haalden we de krant en de Oostenrijkse TV. In 2002 heb ik de leiding van deze promotiegroep schoonrijden in de traditionele dracht overgedragen aan mijn opvolger, na bijna 20 jaar."
• "Wat vind je leuker schaatsen, op natuurijs of in een overdekte ijsbaan?"
Mieke: "Dat is niet moeilijk, een ijsbaan is surrogaat. Maar aangezien ons klimaat verandert, mogen we niet al te hoge verwachtingen koesteren voor een langere periode met natuurijs in ons land. Je verlangt elke winter weer naar een vorstperiode om te schaatsen op natuurijs. De kunstijsbanen zorgen ervoor dat we het schaatsen kunnen inplannen in ons dagelijks leven, de één gaat elke week naar de sportschool, de ander gaat elke week schaatsen."
• "Hoe zie je de toekomst van het schoonrijden?"
Mieke: "Dat is een moeilijke vraag. Er wordt tegenwoordig o.l.v. de KNSB clinics gehouden om het schoonrijden bij breder publiek bekend te maken. Mensen gaan dan schaatsen op schaatsen van de bond om te voelen wat het is en hoe de sfeer is op de ijsbaan. Maar ik geloof niet in een grotere aantrekkingskracht voor jongeren. Het blijft voor mij "Sportief bewegen met een vleugje nostalgie".
• "Wordt er nog veel aan training gedaan om tot betere prestaties te komen bij het schoonrijden?"
Mieke: "Ja, er zijn trainingscursussen, het coachen is zeker belangrijk. Maar laat het in godsnaam "voor leden, door leden" blijven, de theorie moet helemaal niet zo hoogdravend zijn hoor. Balans en cadans zijn mijns inziens sleutelwoorden."
• "Nu ben je jurylid van het schoonrijden, waar let je allemaal op bij het jureren?"
Mieke: "Helling, houding en afzet, daar wordt op gelet en natuurlijk de algemene indruk."
• "Krijg je wel eens commentaar op de jurering?"
Mieke: "Het is een subjectieve beoordeling, dus een jurylid is zich altijd bewust van mogelijke kritiek. Mijn grote voordeel is dat ik al zo lang meedraai en ook heel lang wedstrijdrijder ben geweest."
IJs- en Volksvermaak dankt Mieke hartelijk voor dit interview.